Het verhaal van een leugen om bestwil brengt een delicaat portret aan het licht van drie vrouwen uit verschillende generaties in het hedendaagse Georgië. Eka (de grootmoeder), Marina (de dochter) en Ada (de kleindochter) overleven in Tbilissi, de charmante maar verwoeste hoofdstad van Georgië, dat thans onafhankelijk is. In het oude appartement dat de drie vrouwen met elkaar moeten delen is de sfeer niet altijd al te best, maar wanneer ze nieuws van Otar, Eka’s zoon, krijgen, worden ze weer vol dromen en hoop. Zoals Ada, is Otar in een francofiel milieu opgegroeid dat door zijn moeder, Eka, werd aangewakkerd. Hij is trouwens naar Parijs verhuisd, vanwaar hij geld naar zijn familie stuurt. Op een dag overlijdt hij plotseling en kan Marina zich niet opbrengen om het aan Eka te vertellen. Ze besluit, met de hulp van Ada, om de waarheid voor Eka te verbergen. De leugen, bedoeld om de afwezigheid van Otar voor een onbepaalde tijd te verhelen, zal hun leven veranderen…
Biografie van de regisseur
Julie Bertuccelli is een Franse regisseuse, geboren in Boulogne-Billancourt in 1968. Ze behaalde een master in filosofie, werkte als regieassistente met regisseurs als Georges Lautner, Krzysztof Kieślowski, Bertrand Tavernier en Christian de Chalonge, en debuteerde in 1993 als documentairemaker. Haar eerste fictiefilm, “Depuis qu’Otar est parti” (2003), was internationaal een groot succes en veroverde tal van prijzen, waaronder de Grand Prix van de Critics’ Week op het filmfestival van Cannes van 2003 en de César voor beste debuut in 2004. Sindsdien werden haar films, zoals “L’arbre” (fictie, 2010), “La cour de Babel” (documentaire, 2014), “Dernières nouvelles du cosmos” (documentaire, 2016) en “La dernière folie de Claire Darling” (fictie, 2018) vertoond en bekroond op tal van filmfestivals in de hele wereld.